istenilen kişinin mesaj atmaması

yetmez gibi bir de istemediklerimize sevkediyorlar bizi sanırım babuşlar.

ara ara yasayip sonu guzele baglaninca hos bir etki, bi heyecan yaratiyor da hic gelmiyorsa insanin cigerini curutur.

(bkz: 30 gün içinde hattınıza yükleme yapmazsanız)

sorun şu ki istenilen değil kimse atmıyor

6 aydır ne o mesaj atıyor, ne de ben. konuşamıyoruz :(

melankoli bağımlılığı yaratır.

muhtemelen başkasına gidiyordur o mesaj

hani beni ilk kez edebiyat fakültesinin orda görmüştün de mesaj atmıştın mavi ayakkabılı kız sen miydin diye. benim dediğimde aşk tesadüfleri sever demiştin ama o günden sonra sadece bi kez yazdın hep bi bahane.. öyle işte sözlükçüğüm istiyorum ama atmıyor mesaj

atsa muhtemelen istenmekten çıkar atmıyor merak uyandırıyor. egolar konuşmaya başlıyor nasıl bana mesaj atmaz nasıl beni sevmez. insanı bitiren de takıntı hale getirende tamamen bu. mesele sevgi olmaktan çıkıyor yarım kalmak oluyor mesaj atmayan değerleniyor egolar bizi bitiriyor yani

şimdi bize atmazsa hoşlanmamis mi oluyor?

istenilen kişiyi beklerken mesaj atan diğer kişilere burun kıvırıyoruz ya hani, hak ediyoruz o yüzden yalnızlığı.

ah ulann ah hala bekliyorum ve eminim bu dert şu an yaşayan çoğu kişide mevcuttur. bunun çözüme bulunduğunda mutsuz insan kalmaz dünyada

İstenilen kişinin iş işten geçtikten sonra mesaj atması..

Asla mesaj atamayacağı bir yerde. Huzur içinde uyu canımın içi.